کاملا معلومه تحت تاثیر این سریال قرار گرفتم.سریالی که از واقعیات روابط پرده بر میداره و میبینیم اوضاع خوب نیستش!!!!.عوامل سریال خیلی تصمیم داشتن سریال خوبی از آب در بیاد و به طور قاطع موفق هم شدن.این سریال پیچدگی روابط بین انسان هارو به خوبی نشون میداد و در عین نشان دادن لذت های فانی، بعد دیگر زندگی یعنی مرگ رو هم به خوبی نشون میداد.در کل دیدن این سریال باعث شد با خودم فکر کنم اگر به جای ایران جای دیگه ای متولد شده بودم چه اتفاقی برام میفتاد؟؟
سوال سختیه،آیا حقیقت رو پیدا میکردم؟،با توجه به شناخت درونی خودم میگم به احتمال زیاد نه.یه طورایی احساس میکنم ایرانی بودنم موهبتی هستش که به من داده شده اما نمیتونم این مسئله رو قبول کنم،بلکه باید به ورای این اندیشه دست پیدا کنم تا لااقل با خیال راهت بمیرم.
واقعا وقتی به مسئله مرگ فکر میکنم دوست دارم طوری زندگی کنم که وقتی "فرمان یافتم" با خیال راحت این دنیا رو ترک کنم اما با گذشته پرگهرباری که داشتم میدونم جبران کردن و استغفار به یه روز و دو روز نیست و این اندیشه اذیتم میکنه که شاید قبل از رسیدن به هدفم تموم بشه.
به نظرم تو این دنیا باید خنثی باشیم،نباید شاد باشیم و نباید غمگین،نباید ناامید باشیم و نباید امیدوار باشیم،نباید خیلی حرف بزنیم و نباید خیلی سکوت کنیم.ولی از یه طرف دیگه باید فکر کنیم و نباید هوشیاریمون رو از دست بدیم،باید سختی رو تحمل کنیم و نباید از مسئولیتمون استعفا بدیم.
به نظر خیلی پیچیده میاد و واقعیتش هم همینطوریه.
ولی من از مسائل پیچیده خوشم نمیاد برای همین سعی میکنم روابط رو ساده تر کنم و شکست میخورم.
شاید باید ظرفیتمو ببرم بالا.به قول یه روحانی باید با ظرفای بزرگ بیاید مجلس.
- ۹۶/۰۸/۲۸