چقدر اتفاقای غیر منتظره رخ داد برام.به تنها چیزی که الان فکر میکنم رسیدن تعطیلات نوروز هستش تا یه استراحت کوتاه داشته باشم،این روزا خیلی استرس و اضطراب داشتم به خاطر عفونت گوشم حالم بد شد ، مجبور شدم استراحت کنم کمی وقت از دست دادم و کمی وقت فقط برای جبران برام مونده.ناشکری نمیکنم ،خدایا شکرت.
احساس میکنم به نهایت تفکر دست یافتم و بیشتر از این کشش پیشرفت رو ندارم.
چقدر راحت دنیا برام سیاه شد.
چه راحت سفید شدش.
چقدر نامتعادلم.
ولی زندگی همینه؟؟؟
زندگی با این باور که هیچ پشتیبان قطعی تو این دنیا نداری سخته.میدونم اوضاع میتونست خیلی بدتر از این حرفا باشه درست به همون نسبت که خیلی بهتر از این حرفا باشه.
ببخشید خیلی چرت و پرت نوشتم.