خبرنگار استان یزد به یکی از بیمارستان های محل نگهداری بیماران کرونایی سر زد و از بیمارای مختلف حال و احوالاتشونو رو میپرسید. مصاحبه خبرنگار با یکی از بیمار ها که پیرمرد بود دل همه رو میسوزوند.
خبرنگار: حاج آقا حالتون بهتره؟
پیرمرد: شکر خدا. سینه ام میسوزه. سپس با بغضی در گلو و حالتی اندوهگین میگوید که امسالی مشهد نرفته ودلش برای امام رضا تنگ شده. و باز عنوان میکند سینه اش میسوزد و نفسش تنگ میشود و باز بغضی در صدایش شنید میشود.
من خودم از حالت پیرمرد متاثر شدم ولی آیا پیرمرد دلش ملاقات با امام رضا میخواست؟ من اینو نمیدوم و نمیخوام داوری کنم ولی بذارید یه خاطره براتون بگم.
ا
من از هواپیما میترسم و زمانی که با هواپیما به مسافرت میریم تپش قلب میگیرم اون هم به حالت شدید تا جایی که مجبور بودم قرص کاهش ضربان قلب مصرف کنم وگرنه نه خیلی خیلی قلبم تندتند میزد چون میترسم هواپیما سقوط کنه و بمیرم. زمانی که حج عمره نوبت ما شد پدرم رفت و برام قرص خرید و روز پرواز داد بهم ولی من قبول نکردم چون اگر هواپیما سالم به مقصد می‌رسید به ملاقات خانه خدا و کعبه میرفتم که خیلی مشتاقش بود و اگر هواپیما سقوط میکرد باز هم به ملاقات خدا میرفتم.
اون پرواز تنها پرواز بدون ترس من بود. تمایل به زندگی و بقا توی انسان خیلی عجیبه. اون پیرمرد اگر مشتاق دیدار امام رضا بود بعد از مرگ به ملاقتش می‌رسید.
امیدوارم خدا بیماران رو شفا بده