به تمام وسایلی که تو خونم هست نگاه میکنم تمامی این وسایل میتونستن ساخت داخل کشور باشن اینطوری یکی از هم وطن هام میتونست شانس بیشتری برای کار کردن داشته باشه مثلاً این کاغذ کتاب ها، کتاب هایی که مطمئنم از یه دستگاه چاپ تولید شده در خارج اومدن مسماً فروشش برای وارد کننده سود خوبی داشته یا ماکروویوی که دارم اونم خارجیه، حتی آیفونی که درباز میکنه هم طراحی و ساخت کره هستش، مامی که هر روز صبح استفاده میکنم تو ترکیه ساخته شده، موبایلی که دارم تو فنلاند طراحی شده تو چین ساخته شده، لپتاپم خارجیه مطمئنما دستگاه هایی که تیرآهن رو شکل میدن تا این آپارتمان رو بسازن اونم از خارج اوردن، ماشین حسابم، اون چرخ خیاطی که لباسم رو دوخته، اون دارو هایی که ماهی یک میلیون پولشو میدم و ... .
اونقدر میتونم براتون این لیستو ادامه بدم تا بفهمید از ریز تا درشت مملکت از خارج میاد. یاد کتاب تاریخ دوران راهنمایی می افتم وقتی نوبت عملکرد رضاخان پهلوی تو صنعت میشه میگه اکثر کارخانه جات توسط مهندسان آلمانی ساخته و راه اندازی میشد. نگاهی به چپ و راست میکردم، کسی که مملکت رو از سلسله ای گرفته که اونقدر پادشاهش فقیر بوده که قسمتی از خاک سرزمین رو اجاره میده، دانشگاهی که هنوز تاسیس نشده و قحطی بزرگی بعد از جنگ جهانی اول دامنه کشور رو فرا گرفته از نظر من خروجی مطلوبی داشت ولی کسی که بعد 40 سال حکومت و تثبیت قدرت و تثبیت جایگاه اقتصادی امروز ما رو به این جایگاه کشونده لایق یه پرسشه
اونم اینکه چجوری تونستی؟
*من طرفدار هیچ کسی نیستم*